Güncel Patoloji Dergisi 2018, Cilt 2, Ek Sayı
PB005(609) - Karaciğer Metastazlarında Çevre Parankim Değişiklikleri
Hepatobilier ve Pankreas Patoloji
Asuman Argon 1, Ayşe Yağcı 1
1 Sbü İzmir Bozyaka Eğitim Ve Araştırma Hastanesi, Tıbbi Patoloji Kliniği
  GİRİŞ-AMAÇ: Bilindiği gibi karaciğer en fazla metastaz alan organlardan biridir. Radyolojik ve/veya klinik olarak primer-metastaz ayırımı yapılamayan olgularda, kemoterapi alması planlanan hastalarda primer odağın belirlenmesi amacıyla,ayrıca operasyon sırasında fark edilen kitlelerinin tanısı amacıyla tru-cut/ eksizyonel biyopsi yapılmaktadır. Histopatolojik tanının hasta yönetimini büyük ölçüde etkilediği bu durumda, uygulanacak tedavilerin olası olumsuz etkilerini öngörebilmek için çevre parankim değişikliklerinin de bilinmesi son derece önemlidir. Metastaz patogenezi üzerine yapılan artan sayıda çalışmaya rağmen halen belirlenemeyen konular bulunmaktadır. Bu çalışmada kitle tanısı nedeniyle uygulanan karaciğer tru-cut ve eksizyonel biyopsilerinde, malignitenin özellikleri ve çevre parankim değişikliklerinin araştırılması amaçlanmıştır.

GEREÇ-YÖNTEM: Çalışmaya 2010- 2018 yılları arasında karaciğer kitlesi nedeniyle kalın iğne biyopsisi ve ya eksizyonel biyopsi uygulanan 103 hasta dahil edilmiştir. Hastalara ait arşivimizde bulunan hazır H&E boyalı, tümör özellikleri ve çevre parankim değişiklikleri (yağlanma, sinüzoidal dilatasyon, lipofüksin varlığı, portal inflamasyon, lobüler inflamasyon, interfaz hepatit, kupfer hücre agregatları, kolestaz, sinüzoidal kronik yangısal hücre artışı) yeniden değerlendirilmiştir.

BULGULAR: Hastaların 55?i Kadın, 48?i Erkek olup ortalama yaş:64±14?dür. Primer odak açısından gastrointestinal sistem 47 olgu ile ilk sırada yer almaktadır. Diğer odaklar pankreatobiliyer sistem, akciğer,meme,genitoüriner sistem ve tiroid olup, 2 olguda primer odak saptanamamıştır. 51 eksizyon materyali ve 52 tru-cut materyalinden, 10(%9,70) tanesi yalnızca tümörden oluşmakta, 12(%11,65) tanesinde karaciğer parankimi koter artefaktı nedeniyle değerlendirilememektedir. Değerlendirmenin yapılabildiği olgularda; yağlanma,sinüzoidal dilatasyon,lipofüksin varlığı,portal inflamasyon,lobüler inflamasyon,interfaz hepatit,kupfer hücre agregatları,kolestaz ve sinüzoidal kronik hücre artışı sırasıyla; 19,60,53,49,14,24,23,7 ve 58 olguda saptanmıştır. Olguların hiçbirinde fibrozis ve siroz izlenmemiş olup parankim değişikliklerinin, tümör morfolojisi ve primer odakla ilişkisi bulunamamıştır.

SONUÇ: Bu çalışmada, tümörün çevre parankim üzerine etkisi ve karaciğer parankiminin morfolojik özelliklerinin metastazlara etkisi ile ilgili etiyolojik faktörlere ait ipuçları aranmıştır. Metastazların non-sirotik karaciğerde izlenmesi ve çevresinde yarattığı kronik hepatit bulguları literatürle uyumludur. Parankimde izlenen yangısal hücrelerin tümör immunolojisi ve spesifik tedaviler açısından değerlendirilmesi gereken hedef hücreler olduğu kanısına varılmıştır. Çalışmamızın bu konuda, ileri inceleme yöntemlerini de içeren, geniş serilerde yapılacak çalışmalara ışık tutulabileceği düşünülmektedir
Anahtar Kelimeler : Karaciğer, Metastaz, parankimal değişiklikler