Amaç: Allograft böbrek biyopsilerinin morfolojik değerlendirmesinde korteks ana alan olarak yer almakta, sadece C4d’nin yorumlanmasında medülla da tanı sürecine dahil edilmektedir. Glomerüler lezyonların yerleşimi, iskemiye-toksisiteye ve antikor ve/veya antikor-antijen komplekslerine ilk maruz kalan bölge olarak kortekste bulguların erken ve daha güçlü oluşu doğal bir sonuçtur. Ancak böbrek dokusunda kompartmanlar arası etkileşim oldukça kuvvetlidir. Bu çalışmada AAR tanı sürecinde kullanılan morfolojik ve İHK’sal parametrelerin, kortex ve medüllada ne oranda saptandığı/saptanmadığı karşılaştırmalı olarak araştırılmıştır.

Gereç Yöntem: Dokuz Eylül Üniversitesi Tıp Fakültesi Tıbbi Patoloji AD’ı arşivinde yer alan 2010-2016 yılları arasındaki Tx olgulara ait Hematoksilen-Eozin (HE), PAS, PAMS, Masson’s Trikrom ve C4d boyalı lam preparatlarda, korteks ve medülla AAR’nin morfolojik ve İHK’sal parametreleri ayrı ayrı değerlendirildi.

Bulgular: 46 biyopsinin kortex ve medülla miktarı yeterli olup çalışmaya alındı. 32 olgu erkek 14’ü kadın idi. 24 olgunun DSA sonuçlarına ulaşılabildi. DSA pozitif olguların %90’ında kortikal peritübüler kapillerit (PTKit) saptanırken, %60’ında medüllada da PTKit pozitif idi. DSA negatif olguların %85,7’sinde kortikal PTKit negatif iken, %75’inde medüllada PTKit negatifti. DSA pozitif olguların %80’inde kortekste C4d (+), %100’ünde medüllada C4d pozitif saptandı. DSA pozitif olguların %90’ında akut tübüler zedelenme izlenirken bu oran medüllada %100 idi.

Sonuç