Amaç: İlk plasentada saptanan, kalsiyum bağlayan proteinlerden S100P; oksidatif zedelenmeden korunma ve kalsiyum hemostazını içeren intrasellüler proçesleri düzenler. Bazı kanserlerde büyüme, hayatta kalma ve metastazı tetikleyen gelişmiş glikasyon ve ürünlerinin reseptörleri (RAGE) aracılığıyla da ekstrasellüler etkir. RAGE aktivasyon antagonisti amfoterisin-derive peptid ve anti-RAGE antikorları; S100P-RAGE iletişimini engeller. Bazı mukozalar ve kanserlerde boyanan S100P, RAGE üzerinden terapötik hedef olarak da gösterilmektedir. Literatürde üst solunum yollarında çalışılmamış S100P için yeni tartışma sahaları hedefledik.
Gereç ve Yöntem: Arşivimizden seçtiğimiz 19’u nazofarenks karsinomu, 15’i sinonazal papillom, 17’si inflamatuar nazal polip ve 17’si tümör içermeyen nazofarinks mukozası olmak üzere 68 olgunun parafin bloklarını; Ventana Benchmark XT immünhistokimya boyama cihazında, mesane mukozası pozitif kontrolleri eşliğinde, primer antikor S100P kullanarak çalıştık. Nükleer veya nükleer+sitoplazmik boyanmaları değerlendirerek; boyanma yüzdeleri, boyama skoru ve boyanma yoğunluklarını saptadık. Skor, boyanma yüzdesini baz alarak; boyanma yoksa 0, %10’dan azsa 1+, %10-70 arasındaysa 2+ ve %70’ten fazlaysa 3+ olarak değerlendirdik. Kruskal-Wallis istatistik analizle çalışma sonuçlarını tartıştık.
Bulgular: 19 nazofarenks karsinomu olgumuzdan 17’si S100P boyanmadı, tümör içermeyen 17 nazofarenks biopsi olgumuzun hepsinde epitel boyandı. Nazal mukozaya örnek olan 17 inflamatuar nazal polip ve benign neoplazma örnek olan 15 sinonazal polip olgumuzun hepsinde epiteller S100P boyandı. Boyanan tüm vakalarımızda; solunum yolu epitelinin üst yarımı kuvvetli boyanırken, bazal yarım boyanmamış ya da fokal-zayıf boyanmıştır. Boyanma skoru ile boyanma yoğunluğunu kullanarak ve boyanma yüzdesini kullanarak yaptığımız Kruskall-Wallis istatistik analizlerde; tüm olgularda boyanma gösteren 3 grubumuzu, neredeyse hiç boyanma göstermeyen kanser grubumuzla değerlendirdiğimizde, bulgularımız arasındaki farklılığı istatistiksel anlamlı bulduk (p< 0.05). Boyanma gösteren gruplarımızı kendi aralarında değerlendirdiğimizde ise; bulgular arasındaki farklılık istatistik olarak anlamlı değildi (p>0.05).
Sonuç
Ürotelyal karsinom gibi bazı kanserlerde boyanan S100P’nin nazofarenks karsinomunda boyanmadığını, normal nazofarenks epitelinin boyandığını düşünürsek; karsinomda ekspresyon kaybını saptadık. Ürotelyumu boyadığı bilinen S100P’nin; üst solunum yolları epitellerini de boyadığını saptadık. Üst solunum yollarında epitel yüzey yarımındaki baskın boyanmanın öneminin araştırılması gerektiğini düşünüyoruz. Anahtar Kelimeler : S100P, Nazofarenks karsinomu, Sinonazal papillom, üst solunum yolu mukozaları